Dag 27 - Maui als meneer en mevrouw De Leeuw

En dan wordt je dus wakker al getrouwd stel. Meneer en mevrouw de Leeuw. Het is wat! Ralph is eigenlijk nog iets vroeger wakker dan zijn kersverse vrouw, en doet nog even keurig aan Dodenherdenking. Want het is 8 uur (20:00 op 4 mei in Nederland). Ook op Maui vergeet je je roots niet.

Om half 9 wordt er op de deur geklopt; Champagne van het hotel! Alstublieft! Maar ja, champagne op een lege maag, da's over het algemeen niet zo'n verstandig idee, dus zoeken we iets lekkers uit en bestellen we roomservice. Als snel staan de Maui Island Pancakes, fruitsalade, jus d'orange en koffie op 't gigantische bed en kunnen we lekker dippen en smullen.

We laten bij nader inzien de champagne maar helemaal staan, omdat we vandaag nog het een en ander moeten doen, en we toch nog wat van het eiland willen zien. De hele dag in bed blijven zou doodzonde zijn. Vooral omdat het er buiten zonder uitzondering strakblauw en zonnig uitziet.

Nadat Lau vier keer d'r haar heeft gewassen om de haarlak eruit te krijgen en we alle trouwpapieren bij elkaar hebben gezocht, vragen we bij het hotel of het Maui Coast-busje ons even naar het restaurant kan brengen. Dan kunnen we de auto oppikken (leer is best heet als het een tijdje in de zon heeft gestaan) en de papieren op de bus doen bij het postkantoor. De papieren moeten namelijk naar Honululu (op Ohau) gestuurd worden, om daar een handtekening en een stempel te krijgen van een belangrijke meneer of mevrouw aan het State Department of Health. Dan worden de papieren naar Nederland gestuurd, en dan kunnen we het ook daar legaal maken. Gedoetje... maar dat geeft helemaal niets.

Iets verderop stoppen we nog even bij een marktje om te kijken naar een leuk trouwsouvernirtje, iets in de trant van een authentiek Mauiaans handwerk-naambordje-dingetje. Maar we vinden niets leuks, dus kopen we nog maar wat cadeautjes voor de mensen thuis.

Tegenover Café 'O Lei schijnt een briljante koffie/smoothie-bar te zitten, dus die moeten we nog even uitproberen, en dat doen we dan ook. We hebben nu ECHT vakantie op Maui. We hoeven niets meer. Heerlijk. Bij de winkeltjes bij het smoothiebarretje (inderdaad een aanrader) komen we Rob en Annemieke tegen, die lekker aan het shoppen zijn. Later blijkt dat Harry, Corry en Kathy hen ook zijn tegengekomen. Hoe klein is Maui eigenlijk? Net een dorp!

We gaan terug naar het hotel en bellen onze vriendjes waar ze uithangen. Ze zijn neergestreken op Big Beach en het is er fantastisch. We twijfelen geen moment en graaien als volleerde strandgangers onze zut bij elkaar en cruizen naar Big Beach. Het ligt een stukje verder dan 'ons trouwstrand', maar we komen er wel langs, dus we zwaaien er nog even gezellig naar.

Bij Big Beach lijkt het erg druk met auto's, maar eenmaal op het strand blijkt het zo uitgestrekt, dat we daar helemaal geen last van hebben. En het klopt, het is inderdaad fantastisch. De zee is hier zo blauw en het strand is zo wit... zucht. We vinden onze vriendjes al snel. Een stel zijn verderop bij de rotsen aan het snorkelen, de rest ligt te chillen in de zon.

We spotten de bodyboards die ze in hun appartement hebben gevonden, en duiken ermee het superblauwe water in. Heeerrrrlijk!

De zee wordt hier vrij snel diep, wat ook betekent dat de golven ook een stukje hoger zijn dan gewend. Dus terwijl we dapper op onze surfbordjes over de golven proberen te peddelen, worden we genadeloos op het zand gesmeten. En eigenlijk is dat alleen maar heel indrukwekkend en grappig.
Na als een stel kleuters gillend een tijdje in de golven te hebben doorgebracht, krijgen we honger en scoren de mannen burrito's bij de burrito-kar aan het strand. Lekker kanen op het strand in de zon. Dit is nog zo'n perfect dagje. Heel anders, maar wel fantastisch.

We gaan even saampjes aan de branding zitten om dit allemaal even te beseffen. Eigenlijk willen we hier niet meer weg. Maar terwijl we plannen maken om hier voorgoed te gaan wonen, geeft Mark hilarisch een soort van surfshowtje weg, wat we op de gevoelige plaat leggen.

Na al dat gegein is het tijd voor de allerbelangrijkste missie van deze vakantie: het vinden van Secret Secret Beach. Dit strand is zo geheim, dat het zelfs twee keer secret is! Al in Nederland hebben we ons hier over verbaasd en we zijn vastbesloten het strand te vinden. Inmiddels hebben we her en der op Maui wat info ingewonnen over Secret Secret Beach, dus vandaag gaat het er van komen.

Onderweg daar naartoe stoppen we nog even bij een kraampje waar ze kokosnoten en annanas verkopen. Maar er zit daar wel zo'n grote, dikke hawaiiaanse vrouw met een hakbijl de kokosnoten doormidden te choppen, dat we er een beetje bang van worden. Daarom laten we ons massaal afzetten voor 10 dollar per kokosnoot. Maar het is wel lekker verfrissend!

Vlakbij Secret Secret Beach zetten we de auto's aan de kant en lopen via een ander strand, bosjes met enge spinnen en rotsen naar het strand waar we het al maanden over hebben. Maar als we de rotsen afklauteren wordt het ons al snel duidelijk waarom het Secret Secret is... het is een piemelstrand! Ook op Maui is er ruimte voor naturisten.

Totaal uitgelaten over het feit dat we het ein-de-lijk gevonden hebben waren we daar een beetje misplaatst natuurlijk. Dus eventjes snel wat foto's gemaakt, en daarna snel weer weg. Overigens is kun je ook gewoon trouwen op een blote billen-strand, want er stond op een gegeven moment een meneer in een pak met een violist ernaast. Op onze weg terug kwamen we zijn bruid tegen, die dus net als wij over de rotsen moest klauteren. Dat ging gisteren toch iets gemakkelijker bij ons!

We rijden allemaal naar onze 'huisjes' waar we ons opfrissen voor een diner op uitnodiging van Rob en Annemieke. Het is een bijzonder restaurant, want ze hebben geen vergunning voor alcohol, daarom worden er bij de dichtstbijzijnde supermarkt wijntjes en biertjes gekocht! Gezellig op een binnenplaatsje hebben we ons laatste gezamenlijke maal, want morgen gaan Harry, Corry & Kathy er van door.

Toch wordt het geen latertje, want iedereen is moe van de afgelopen dagen en gaat lekker bijtijds naar bed! Bovendien staat morgen voor ons de Road to Hana op het menu!