Dag 3 - Venice!

De jetleg duurt langer dan gehoopt, want vanochtend om 5 uur zaten we al weer naar onze favo zender: 'The Wheater Channel' te kijken. Maar goed, na een ontbijtje uit de koelbox (cheerios met melk met een mes naar binnen lepelen is ook een kunst, trouwens) waren we klaar voor nog een dag Los Angeles!

Omdat Beverly Hills ons zo goed bevallen was, gingen we de Mulholland Drive rijden. Dat is een weg door de toppen van de heuvels met mooie uitzichten en joggende celebrity's. Het was jammer dat er iets meer last van smog was, dan gisteren, maar we konden nog steeds over het belachelijk grote Los Angeles heen kijken. En dat was toch wel heel mooi!

Oh! En! Jaja! We hebben een kolibrie gezien! Moet je bij zijn geweest, denk ik.

Rond 12 uur stond het strand op het programma. Ralph wilde eigenlijk graag een schip in Long Beach bekijken, wat het reusachtigste in zijn soort zou zijn. Maar Long Beach is toch wel heel ver van Venice, waar we sowieso naartoe wilden. Dus Long Beach werd het niet, Marina del Rey werd het wel. Een vrolijke haven (je zou eigenlijk haventje willen zeggen, want zo deed het wel aan, maar niets is hier '-tje'), met dure supermarkten en winkels. Dus daar waren we snel klaar. Op naar Venice!

In Venice vonden we een briljante parking lot, voor maarliefst 15 dollar konden we de hele dag staan. Maar hij was wel dichtbij het strand en de Venice Boardwalk. En, heel belangrijk, dicht bij de Venice Canals. Want wellicht ken je ze wel uit de films, de hippe huizen langs een soort kanaal, met witte bruggetjes er tussen? Da's geen decor uit de Universal Studio's, bestaat echt. En het is ook echt heel leuk. Wel een stuk kleiner dat we hadden bedacht, maar we zouden er zelf prima kunnen wonen, is besloten.

Eenmaal op Venice Beach, keken we onze oogjes uit. Naast het heeeeeele brede witte strand, met Baywatchhuisjes, is de Boardwalk hillarisch. Rare luitjes, gekke winkeltjes, palmboompjes, overal muziek, overal snacks te koop. Vooral de rare luitjes; van de echte wacko's tot de plastic fantastic LA-meisjes en de Muscle Beach-mannen fleuren de boel op.

Om de ergste lunchhonger te stillen aten we eerst even een corndog en hebben we even zitten kijken bij een basketbalwedstrijdje. Maar de Boardwalk had prioriteit! Een zonnebril, nu al kapotte oorbellen en een heleboel foto's later hadden we pijn in onze voetjes. En bleek later, waren we al flink verbrand. Maar het was het waard! Wij vonden het sfeertje een beetje op een festivalvibe lijken.

Via Abbot Kinley Blvd zijn we terug naar de auto gelopen. Voor de mensen die wat langer in LA zijn en zin hebben om bijzonder te shoppen; hartstikke leuke plek om dat te doen. Veel leuke tentjes ook. Wij stonden een beetje in de supertoeristenstand, en voelden ons niet zo op ons gemak in dit hippe gebeuren. Maar ik zou er normaal gesproken helemaal euforisch van zijn geworden (ik zit gelukkig nog in mijn schoenenrush van gisteren).

Omdat we redelijk gaar waren, zijn we nog in de Ralph's een maaltje voor vanavond gaan kopen. Sushi en een sandwich om lekker lui op de hotelkamer naar binnen te schuiven. Heel raar, als je dan ineens elke dag uit eten moet/kan, is het ineens niet zo aantrekkelijk meer.

Morgen gaan we beginnen aan onze echte Roadtrip, dus we zijn heel benieuwd!