Dag 8 - Naar Lake Powell (Page)

Nieuwe Foto's!!

Het begint haast een beetje saai te worden, maar toch was de zoveelste zonsopkomst deze vakantie een waar pareltje. Net op tijd werden we wakker om vanuit ons bedje te zien dat het zonnetje aan het opkomen was. Ik zou zeggen, kijk naar de foto's om een idee te krijgen hoe mooi dat was. Het was in ieder geval een reden voor Lau om – totaal tegen de normale gang van zaken in – uit bed te springen en naar buiten te rennen voor foto's. Ralph bleef lekker lui liggen, want die zag toch niets zonder lenzen :-)

Na een ontbijtje op onze veranda, was ons Monument-Valley avontuur alweer voorbij, en reden een prachtig stuk naar Page. Omdat we daar veel te vroeg aankwamen om te mogen inchecken, gingen we het stadje even verkennen en even naar de supermarkt voor water en een donut. Toen we naar de auto wilden lopen, hoorden we een gil. Bleek dat er een mevrouw in een elektrische rolstoel van zo'n hoge Amerikaanse stoep af was gelazerd. Omdat de mensen die dichter bij haar waren, eigenlijk niet echt in beweging kwam, zijn we er maar naartoe gerend, en heeft Ralph de mevrouw aan de praat gehouden (ze lag op straat gedrappeerd, naast haar rolstoel) terwijl andere mensen 911 belden. Vrij snel kwam er een hele opgewekte agent aan, die met handschoentjes aan die mevrouw ging helpen. Toen er ook nog een enorme ladderwagen van de brandweer en een ambulance aankwam, vonden we dat we wel weg konden. Maar wel gek, dat die Amerikanen een beetje suf staan te kijken en eigenlijk niet echt iets doen (op een oudere dame van de supermarkt die na het rennen meteen aan het zuurstof kon, na dan ).

We gingen maar eens een kijkje nemen bij de Glen Canyon Dam en Lake Powell. Die dam is toch wel indrukwekkend, want hij is nogal groot. En als je ziet wat voor een watermassa 'ie tegenhoudt... als 'ie ooit stuk gaat, dan wordt de Colarado een nog veel ongezelliger riviertje.

Maar dankzij de dam is wel het prachtige Lake Powell ontstaan. Met onze parkenpas konden we het bijbehorende park op, en een scenic drive rijden. We zijn even bij een haventje gestopt, Wahweap, om te kijken naar de bizarre Homeboats. Boten waar je met een gezin of twee kunt doorbrengen, al drijvend op Lake Powell. Want het is een briljant meer om op rond te dobberen, in de zomer is het dan ook stinkend druk. Maar dat het leuk is, weten ze, dus kost het huren van een bootje gemiddeld 250 dollar!!! We zijn dus maar aan de oever gebleven. Wat helemaal niet erg was, toen bleek dat we iets verderop (bij Lone Rock) met de auto het strand op mochten! Een goede lunchplek! En het was nog knetteren ook! We zijn best wel een beetje verbrand.

Na Lake Powell besloten we naar de Horseshoe Bend te gaan. Een bocht in de Colorado die je vanaf de oever goed kunt zien. Je moet er een flink stuk voor lopen door het mulle zand (het is wel een mooi stuk), dus dat was even zweten. Om de bocht goed te kunnen zien moet je wel op de rand van een afgrond gaan staan, en daar is ondergetekende niet zo'n fan van. Dus Lau ging lekker op d'r buik bij de rand liggen, terwijl Ralph 'Adriaantje!!!' uithing en foto's ging maken.

De weg terug omhoog was nog even zweten, dus als beloning mochten we Ralph z'n Ipod Nano gaan kopen bij de Wallmart. Tuurlijk nog veel meer gekocht, maar dat hoort in zo'n achterlijk grote winkel.

Na alle cabins van de afgelopen dagen, was ons hotel een feestje. Superdeluxe! Dus lekker getrut, gedouched en wat gegeten in het restaurant van het hotel (niet echt een aanrader en het duurste tot nu toe). Nu liggen we al de hele avond lekker tv te kijken. Dat is ook wel even lekker na een week met allemaal van die indrukken. Morgen gaan we naar Zion National Park, dus dan zullen we ook wel weer helemaal flabbergasted zijn van alle pracht en praal.

Tot morgen!!

Ralph & Lau