Dag 9 - Op naar Zion NP

Vanochtend hadden we er alweer een week opzitten!!! En we hebben indrukken opgedaan voor een maand, en we gaan maar door! Met dat in het achterhoofd hebben we het vanochtend rustig aangedaan. Een beetje uitgeslapen (geprobeerd), naar de gym, even zwemmen in het zwembad en bubbelen in de hottub. Maar op de een of andere manier zaten we om kwart over negen toch al weer op de weg. Huh?

Page/Lake Powell was kort maar krachtig. Een plek waar je veel langer zou kunnen doorbrengen. Mochten we ooit teruggaan naar Amerika, dan is een weekje rondvaren op Lake Powell wel iets wat op het verlanglijstje kan.

Maar goed, vandaag was het de beurt aan Zion National Park om onze oogjes uit de kassen te doen rollen. En da's gelukt hoor! Terwijl we via het oosten het park in reden, kwam er na elke bocht wel een aaaaaaah-moment. We zijn wel verknocht aan de rode Utah-rotsen. En het is heel leuk om na de Grand Canyon, nu een canyon vanaf de bodem te ontdekken. Met als gevolg dat je aan alle kanten tegen kilometers hoge rotswanden aan kijkt.

We hadden bedacht dat het wel leuk zou zijn om op GIANT SCREEN een film over Zion te gaan kijken, aangezien we toch nog niet konden inchecken in het hotel. Helaas was het geen film met prachtige HD-beelden van Zion, maar iets moeilijks met een indianengod enzo. Dan zijn we toch een beetje cultuurbarbaren.

Gelukkig scheen buiten de zon op volle kracht, en is Springdale (het plaatsje vlak voor de ingang van het park, waar we ook slapen) hartstikke leuk. Na een beetje winkeltjes kijken, gingen we maar eens inchecken om vervolgens de korte broekjes aan te trekken, en nog een stuk door het park te wandelen.

Met de shuttlebus (da's steeds echt heel goed geregeld in de NP's) naar halverwege het park gereden en een trail gelopen. We zijn maar begonnen met een poezziewoezzie-trail, want het was eigenlijk best heel heet. En we hadden niet zoveel tijd meer voordat het donker werd. Wel een leuke trail, langs de Virgin-rivier, en we kwamen langs een campsite(South), waar iedere plaats een bbq en pickniktafel had. En waar de meest gare tentjes stonden. Daar begon ons kampeerhartje toch wel van te kloppen. Maarrrr, ze hebben hier tarantula's, dus dat idee is toch wel van de baan.

En ja, het is natuurlijk onze honeymoon, dus vanavond lekker luxe gegeten in een sjiek restaurant. Geen burgers, hotdogs, maar varkensrack en een pasta met schelpdieren. Mjammjam!

En jaja, Lau werd gevraagd om haar ID, toen ze wijn wilde bestellen. Maar toen Ralph liet zien hoe OUD!! ie al was en vertelde dat Lau bij hem hoorde en ook al 25 (bijna 26 ;D) was, mocht het ineens wel. Maar dat kwam waarschijnlijk omdat de serveerster Lau's grapje over de ouwe-bokken-leeftijd van Ralph wel leuk vond.

Nu is het even afwachten of de rest van de familie Slot veilig in Los Angeles is aangekomen. Wij gaan in ieder geval morgen Zion onveilig maken op onze wandelschoentjes.

DOEI!

Lau & Ralph